Groep 5 Groep 6 Groep 7 Groep 8

Tijdlijn

3000 v.c. - nu
3000 v.c. - 500
500 - 1000
1000 - 1500
1500 - 1600
1600 - 1700
1700 - 1800
1800 - 1900
1900 - 1950
1900 - nu
Print

Gevangenen in Stargard

Gevangenen in Stargard

Jullie kennen zeker het woord krijgsgevangene. Dat is een soldaat die door de tegenstander is gevangen genomen en naar een kamp of gevangenis wordt gebracht. Hij kan dan niet meer vechten. Nu is er een algemene wet, die zegt dat je krijgsgevangenen goed moet behandelen. Ook moeten ze na de oorlog of eerder weer worden vrijgelaten. Elk land in de wereld moet zich daaraan houden.

Nu denk je misschien dat er geen Ootmarsumse krijgsgevangenen zijn geweest, maar dan heb je het mis. Er waren in 1940 verscheidene Ootmarsummers die gevangen waren genomen door de Duitsers. Een daarvan was H. Aveskamp en hij vertelde eens zijn verhaal.

 In 1939 hadden de Duitsers onder leiding van Adolf Hitler al veel
landen veroverd. Nederland vreesde dat de Duitsers ook ons land zouden binnenvallen. Daarom werden overal langs de grens soldaten op wacht gezet. Ook werden hopen zand, stapels stenen en zelfs putringen op straat gezet bij de grensovergang. Als de Duitsers dan toch kwamen, konden ze daarmee worden tegengehouden. Dat dachten de Nederlandse soldaten tenminste. Het zou heel anders gaan.

H. Aveskamp was zo’n grenssoldaat. Hij stond op wacht bij de grensovergang in Overdinkel en vertelde zijn verhaal. “Op 10 mei 1940 kwamen de Duitsers er aan. Ze kwamen met vrachtwagens, motoren en zware tanks. Met die tanks schoven ze het zand en de stenen aan de kant alsof het lucifersdoosjes waren. Wij hebben niet eens geschoten. Tegen zoveel geweld konden we toch niets beginnen. Wel hebben we onze wapens kapot gemaakt, zodat de Duitsers deze niet meer konden gebruiken.”

De Nederlandse soldaten werden gevangen genomen. Ze moesten eerst te voet naar Ahaus en werden daarna in een vrachtwagen naar Bocholt gebracht. Dat waren twee plaatsen in Duitsland. Daar stond een lange trein klaar met wagons die normaal voor het vervoer van vee werden gebruikt. De krijgsgevangenen werden met ongeveer 60 tegelijk in zo’n wagon gedreven. Je begrijpt dat er weinig ruimte overbleef om je te bewegen. Bovendien lag er een laagje kalk op de bodem. Als de soldaten zich even bewogen, stoof de kalk op en werd het erg benauwd in de wagen. Aan de treinreis scheen geen einde te komen. Pas na veertien uur werd gestopt. De gevangenen mochten even uitstappen en daar zagen de Nederlanders dat ze al bijna in Oost Europa waren. Nadat ze weer in de wagons waren gedreven, ging de reis verder. Het eindpunt was Stargard, dichtbij de Poolse grens.

“Wij dachten dat we als krijgsgevangenen nu wel beter behandeld zouden worden, maar dat was niet zo. Als eten kregen we alleen maar een soort soep voorgezet. Die was gemaakt van aardappelen. We hadden na enkele dagen al zoveel honger, dat we zelfs gras gingen eten. Na een week gingen er al krijgsgevangenen dood. Als je bij de kampleiders protesteerde, dan kreeg je helemaal geen eten meer. Je kreeg een pak slaag. Er werden zelfs enkelen van ons doodgeschoten.” H. Aveskamp zag alles weer voor zich, toen hij het vertelde.

Overdag moesten de gevangenen hard werken: stenen afbikken of verduisteringen maken. En als er geen werk was, werden ze in een grote kring gezet. Ze moesten dan zware eiken balken aan elkaar doorgeven. De Duitse bewakers stonden erbij te lachen. Als het niet snel genoeg ging, werden de gevangenen met een bajonet van het geweer gestoken. H. Aveskamp kon nog de plaats in zijn bovenbeen laten zien, waar hij gestoken was.

Voor hem liep alles gelukkig goed af. Hij kreeg werk op een boerderij en daar was volop te eten. Ze trokken de bieten uit het land en aten die rauw op. Ook werden aardappels gestolen en stiekem gekookt. Zelfs ging hij naar de koeien om die in het geheim te melken. De melk werd meteen opgedronken.

Na zes weken kwam plotseling het bericht dat ze werden vrijgelaten. Ze moesten toen maar zien dat ze thuis kwamen. Na een moeilijke reis kwam Aveskamp op 5 juli 1940 weer in Ootmarsum. Hij was sterk vermagerd. De weken als krijgsgevangene zou hij nooit vergeten.

Twents
In mei 1940 kwamn de Duutsers de grèèns owwer.
Oons leger kon tengn zunnen starkn vijand niks begin.
De Nederlandse soldoatn wedn allemoal kriegsgevangn maakt.
Ze hadn ginne gemakkelijke tied in dat kamp.


Media
  • nederlandse krijgsgevange 2.jpg

2 reactie(s)
Robert Westerhof
Geplaatst op 06-03-2013 om 09:53

[COMMENT]

h. ten zijthoff (HelloGast)
Geplaatst op 15-01-2013 om 15:39

[COMMENT]

Laat een bericht achter
De naam die je hier invult wordt weergegeven bij de reactie.
Je e-mail adres is nodig voor het verwerken van de reactie, maar wordt niet getoond op de website.
De veiligheidscode wordt gebruikt om spam tegen te houden. Hiermee kunnen mensen worden onderscheiden van automatische spam scripts.
CAPTCHA Afbeelding
Vul de bovenstaande code hieronder in