Verduistering

De Duitse legers hadden in mei 1940 ons land veroverd. Ze dreigden ook andere landen binnen te vallen en wilden zelfs over de Noordzee naar Engeland.

Maar daar zouden de Engelsen, Amerikanen, Canadezen en nog meer landen wel even een stokje voor steken. Ze gingen met zware vliegtuigen naar Duitsland om daar de fabrieken te bombarderen. Natuurlijk kozen ze daarvoor juist die fabrieken uit, waar wapens, tanks, munitie en bommen werden gemaakt.

De bommenwerpers vlogen bijna dag en nacht vanuit Engeland naar Duitsland. Je begrijpt wel dat het ’s nachts erg moeilijk was om de juiste weg te vinden. Als ze dan boven Nederland vlogen, dan keken de piloten naar beneden of ze lichtjes zagen branden. Als er veel lichtjes bij elkaar waren, dan wisten ze dat daar een dorp of stad lag. Op hun kaart konden ze dan wel zien, welke Nederlandse plaats dat was. Ze vlogen dan nog een eind verder en dan wisten ze dat ze boven Duitsland vlogen, waar ze de plaats opzochten die ze moesten bombarderen.

Het gebeurde wel eens dat de vliegeniers zich vergisten. Zo vielen er in 1944 bommen op Enschede. De Engelse piloten dachten dat het een Duitse stad was.

Om het de Engelse piloten moeilijk te maken, moesten in Nederland op bevel van de Duitsers alle huizen worden verduisterd. Er mocht ’s avonds en ’s nachts geen streepje licht naar buiten schijnen. Daarom moesten er grote platen karton voor de ramen worden gezet. Kleine ruitjes werden met zwart papier dichtgeplakt en er werden donkere gordijnen opgehangen. Ook in Ootmarsum moesten alle inwoners hun huis verduisteren. En omdat de straatverlichting niet brandde, was het hier in de oorlogsjaren elke nacht pikdonker op straat.

Zelfs als iemand even naar buiten wilde, moest binnen eerst de lamp uit, voordat de deur open mocht. Het verduisteren ging zover, dat de koplampen van de auto en de motor afgeplakt moesten worden. Er mocht slechts een smal streepje licht schijnen. En fietsers mochten helemaal geen licht hebben. Er waren mannen aangewezen, die ’s avonds moesten controleren of iedereen wel goed had verduisterd. Was dat niet zo, dan kreeg je eerst een waarschuwing. Werd je opnieuw betrapt dan volgde een bekeuring.

In de nacht van 30 op 31 januari 1945 vielen op het Bergplein enkele bommen. Het waren Engelse bommen. Misschien had iemand in Ootmarsum zijn huis niet goed verduisterd en dachten de piloten dat ze boven een Duitse stad vlogen. Maar dat is nooit bewezen.

Twents
In ’n Tweedn Wereldoarlog vleugn Engelse bommenwarpers owwer Hollaand noa Duutslaand.
De leu mosn ’s oams  hun hoes verduustern.
D’r wedn zwat pepier, doonkere gedien en stief karton veur de roetn plakt.
A’j oen hoes nich good veduusterd hadn, kree’j ne bekeuring.